Κάλαντα και πώς να μην φαλιρήσετε

Τρίγωνα, κάλαντα, μες την γειτονιά, ήρθαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά. Όμως μαζί με το εορταστικό κλίμα και το δώρα, μας περιμένει και ο κουρνιαχτός από τα αδίστακτα πιτσιρίκια, που στον βωμό του χρήματος, σπέυδουν να ξεπορτίσουν από τα χαράματα, με έναν και μόνο ανίερο σκοπό... την συσώρευση χρήματος. Χρήμα που θα στερήσουν από τα πορτοφόλια μας. Εμείς σαν τίμιοι βιοπαλεστές, οφείλουμε να προασπίσουμε τα δικαιώματα της τσέπης μας και να αντισταθούμε στα αλλεπάληλα κύματα από τους αδίστακτους μικρούς καλαντοσυλέκτες.
Ο απλός πολίτης, είναι σε προνομιακή θέση. Έχει την δυνατότητα να αποσυνδέσει το κουδούνι της εξώπορτας και να κρατήσει την αυτή, ερμητικά κλειστή για πάσης φύσεως φυλάργυρο εισβολέα. Αλοίμονο όμως σε αυτούς που είναι υποχρεωμένοι να έχουν την πόρτα τους μονίμως ανοιχτή. Τί;;;;; Δεν υπάρχουν τέτοιοι;;; Μιλάω για τους μαγαζάτορες που δεν έχουν άλλη επιλογή από το να δέχονται κάθε είδους “επισκέπτη” και να είναι υποχρεωμένοι να έρχονται αντιμέτωποι με τους μικρούς θορυβοπαίχτες όλη την ημέρα.
Για να αντιμετωπίσουμε σωστά τον αντίπαλο οφείλουμε να τον αναγνωρίσουμε και να του αποδώσουμε έναν στρατηγικό χαρακτηρισμό, βάση του οποίου θα είναι έυκολη η ομαδοποίησή του και η επιλογή αμυντικού σχεδίου.
Έχουμε και λέμε:
1) Παιδιά φίλων: Εδώ μεγάλε την πάτησες!!! Χαμογελας σαν να ακούς την Βανδή και με χαριτωμένο τρόπο βγάζεις από το ταμείο σου το πορφυρό δεκάευρο. Σφίγγεσαι για να μην δείξεις τον πόνο που κρύβεις μέσα σου και αναθεματίζεις την ώρα και την στιγμή που χαιρέτησες την μάνα του από το απέναντι πεζοδρόμιο.
2) Μπάντες-Δήμος-Σύλλογοι: Εδώ τα πράγματα είναι πιό ευκολα. Οι περισότεροι οργανωμένοι σύλλογοι έχουν αναθέσει την δουλειά της συλλογής του οβολού στα μικρά μέλη του γκρούπ, τα οποία γυρνάνε από πόρτα σε πόρτα και ζητούν την συνεισφορά μέσα σε ένα “αδιάφανο” κουτί. Εδώ ακριβώς βασιζόμαστε και ρίχνουμε... 1 λεπτό (άντε 2λεπτο αν μας πιάσουν τα μεράκια)
3) Αθίγγανοι: Κοινώς Γύφτοι. Εδώ φίλε μου δεν σε πέρνει. Ορμανε μέσα με το φορητό ραδιοCDκαι δεν ρωτάνε καν το παραδοσιακό “Να τα πούμε ; ”. Μία λύση υπάρχει και είναι η πιό αποτελεσματική. Με φωνή σταθερή και ύφος που δεν σηκώνει αμφισβήτηση αναφωνείς “ΜΑΣ ΤΑ’ΠΑΝΕ (δις)”. Μην ψαρώσεις, κοίτα τους κατάματα και δείξτους οτι εδώ φαΐ δέν έχει.
4) Λαϊκά παιδιά: Δεν είναι μόνο ο Ξανθόπουλος και ο Βασιλάκης Καϊλας. Είναι πιτσιρίκια από λαϊκές οικογένειες και τα περισσότερα από αυτά έχουν σαν απότερο σκοπό να μαζέψουν χρήματα για να πάρουν ένα δώρο στην μητέρα τους. Σε αυτήν την κατηγορία ανασκουμπώνεσαι και πέρνεις το ύφος Μουρατίδη. Κρίνεις, αξιολογείς και ανταμοίβεις. Μην περιμένεις να ακούσεις τον Νταλάρα ή την Αλεξίου αλλα εδώ είσαι σίγουρος οτι δεν πετάς λεφτά στον δρόμο, αλλα αγοράζεις ευτυχία και χαμόγελο σε αθώα πρόσωπα.
5) Παιδιά προσφύγων: Διαφέρουν από τα λαΐκά παιδιά διότι τα κάλαντα δεν έιναι δική τους επιλογή αλλα επιβολή των γονιών τους. Γονείς καθίκια, που εκμεταλέυονται την ευαισθησία του κόσμου και ουσιαστικά τραβολογάνε τα βλαστάρια τους από πόρτα σε πόρτα για να εισπράξουν το μεροκάματο που οι ίδιοι είναι ανίκανοι (λόγω τεμπελιάς) να κερδίσουν με τίμιο τρόπο. Εδώ τα συναισθήματα αντικρούονται με την λογική και ενώ η καρδιά σου μαλακώνει ΔΕΝ πρέπει να φανείς γεγαιόδωρος. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να ενισχύεις και να διαιωνίζεις την κατάσταση και το καθεστώς εκμετάλευσης αθώων παιδιών.
6) Οργανοπαίκτες: Ή αλλιώς η χαρά του παιδιού. Ηλικιακά κυμαίνονται από 12 έως 17. παίζουν κιθάρα, βιολί, μπουζούκι και αρμόνιο και στα πλαίσια του πολιτιστικού γιγνεσθαι, βάζουν μια νότα τέχνης στο εορταστικό κλίμα. Στην ουσία ο θόρυβος που παράγουν απαιτεί τιμωρία, αλλά εμείς πρέπει να δείξουμε ανωτερότητα και να χαμογελάσουμε απένατι στο αποτρόπαιο ακουστικό γεγονος. Μάλιστα οφείλουμε και να το ανταμείψουμε γεναιώδορα. Άλλωστε τα παιδία επενδύσανε σε όργανα και περιμένουν κάποια στιγμή να κάνουν και απόσβεση.
Εν’ κατακλείδη, οφείλω να δηλώσω οτι πέρυσι, εκταμίευσα 47,60€. Φέτος οργανώθηκα. Μελέτησα και υπολόγησα και δεν είμαι διατεθημένος να πληρώσω τίποτε παραπάνω από 32,40€.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣfakiri$